4 ایده برای کاشی کار

مشخصه اصلی سرامیکها، مقاومت خیلی زیاد آنها در برابر تأثیر مواد شیمیایی و دماهای بالا است، یعنی بیشتر فراوردههای سرامیکی مانند اجزای متشکله خود، در برابر آب، اسیدها، گازها، نمکها و دماهای بالا مقاومت خوبی دارند و به همین سبب در ساخت قطعات مقاوم نسبت به خوردگی یا در روشهای حفاظت از خوردگی از آنها استفاده زیادی میشود. این بنا هماکنون به عنوان محل برگزاری نمازهای جماعت مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه با نگاه کردن به این دروازه از سمت خیابان خزانه-شمال که در محل قدیم آن بازسازی شده، وجه تسمیهٔ این بنا به زیبایی نمایان است. این سازه به صورت یک کوشک هشتضلعی طراحی شده و در گذشته باغی اطراف آن قرار داشته است. وجود مراتع سرسبز، علفزارهای گسترده، و منابع فراوان آب سطحی از عوامل کلیدی جذابیت این منطقه برای این منظور بودهاند. با توجه به مطالب موجود در منابع تاریخی از جمله جامعالتواریخ، تاریخ مبارک غازانی و دیگر آثار، مشخص میشود که شهری به نام شرویاز در کنار محل کنونی سلطانیه و پیش از احداث آن وجود داشته است و از اهمیت ویژهای برخوردار بوده. سنگفرشها، چمنزارها و محوطههای پرگیاه اجازه نفوذ آب بارشی به زمین برای پر شدن مجدد منابع آبی را نمیدهند و ممکن است باعث سر رفتن آب و آسیب به همسایهها شوند، زیرا آب در سطح شیب دار به سمت نقاط پستتر حرکت میکند.

در دوران صفویه، با وجود کاهش جایگاه و اهمیت پیشین شهر سلطانیه، همچنان بهعنوان یکی از نقاط توقف مهم در مسیر تبریز به ییلاقهای پادشاهان این سلسله شناخته میشد. او تبریز را بهعنوان مرکز اقامت تابستانی و زمستانی خود انتخاب کرد، به همین دلیل سلطانیه اهمیت پیشین خود را از دست داد و مرکز حکومتهای بعدی به تبریز انتقال یافت. مجموعه عمارت سپهر برین در مجاورت چمن و حدود دو کیلومتری شمال سلطانیه واقع شده بود. مجموعه سعدآباد، چهار دوره تاریخی قاجاریه، پهلوی اول و پهلوی دوم و پس از انقلاب ایران را سپری کردهاست. ماهرالنقش در سالهای ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۶ مجموعه کتابهای «اصول فنی ساختمان» را تحریر کرد که تا به حال ۱۱ بار تجدید چاپ شده و در سال ۱۳۵۷ پنج جلد کتاب درباره کاشی کاری ایران را به رشته تحریر درآورد و آن را موزه رضا عباسی را به چاپ رساند. مساحت این پادگان با حواشی آن ۱۵ کیلومتر مربع میباشد که وسعت بخش اصلی آن کمتر از پنج کیلومتر مربع است. از آن زمان به بعد، این مکان به نام سلطانیه، به معنای محل اقامت شاه، شناخته شد.

با انقراض حکومت ایلخانان و تسخیر ایران به دست امیر تیمور گورکانی، سلطانیه محل حکومت میرانشاه گردید. دشت سلطانیه در قرن هشتم قبل از میلاد، محل اتراق و سکوت اقوام جنگجو ساگارتی بوده است و در دوره حکومت مادها از منطقه سلطانیه بانام «اریباد» یادشده است. از دیگر آثار برجسته سلطانیه میتوان به آرامگاه ملاحسن کاشی، بنای چلبی اوغلی، ارگ تاریخی ایلخانی، قلعه نور و محوطه چمن سلطانیه اشاره کرد که هر یک بخش مهمی از هویت فرهنگی این شهر را نمایان میکنند. این ایوان از آثار دوره شاه عباس اول صفوی است و دارای ۲۶ متر ارتفاع ۸٫۷ متر عرض و ۱۸/۲۰متر طول است و از دوره قاجار به سبب تجدید بنای نقارهخانه بر بالای آن به این نام معروف شد. سپاهیان شاپور توانستند در سال ۲۵۳-۲۵۲ ارمنستان را از آن خود کنند. میرانشاه دستور داده بود این سازه را ویران کنند و نقش قبر کرده، جسد را بیرون بیاورند… کلاویخو، سفیر کاستیل در دربار تیمور که در ۸۰۵ق/۱۴۰۴م از این شهر دیدن میکند چنین مینویسد: «روز سه شنبه ۲۶ ژوئن نزدیک به ظهر سرانجام به شهر بزرگ سلطانیه رسیدیم و میرانشاه منتظرمان بود… پس از حمله تیمور و تخریب بخش زیادی از شهر روند مهاجرت معکوس از شهر چند برابر گردید و به مرور از جمعیت سلطانیه کاسته شد و در نهایت در دوره میرانشاه باقیمانده بناها و آثار امپراتوری ایلخانی تخریب گردید.

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۰۰٬۶۰۴ نفر (در ۳۰٬۰۹۹ خانوار) بوده است. این شهر به دلیل وجود گنبد سلطانیه و مجموعهای از آثار باستانی ارزشمند، بهعنوان یکی از مراکز برجسته گردشگری استان زنجان و کشور شناخته میشود. سلطانیه در دوران ایلخانان مغول تبدیل به یک اَبَرشهر جهانی و باشکوه گردید که با سرمایه عظیم امپراتوری ایلخانی و بزرگان لشکری و کشوری ایجاد گردید و به عنوان پایتخت و مرکز حیات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی امپراتوری مغول مورد توجه قرار گرفت و تا دوران صفویه نیز از عمده مناطق شهری و مرکز تجاری و اقتصادی آن زمان بود. در سال ۷۱۳ هجری قمری، امپراتور ایلخانی اولجایتو به مناسبت تکمیل ساخت شهر و پایتخت جدید امپراتوری، جشنی باشکوه برگزار کرد و این شهر را سلطانیه نامید. بیشتر ساکنان پایتخت جدید امپراتوری ایلخانی را متصدیان حکومتی، نظامیان و لشگریان مغول و صنعتگران تشکیل میدادند و به مرور از ولایات و شهرهای دیگر امپراتوری، مردم با زبانها و مذاهب مختلف به سلطانیه مهاجرت کردند و محلههای مختلف شهر به مرور گسترش یافت و جمعیت شهر به شدت افزایش یافت. سلطانیه شهری است بسیار پر جمعیت ولی نه به بزرگی تبریز…

اگر شما هر گونه سوالی در رابطه با کجا و نحوه استفاده از ظروف کاشی دارید، می توانید با ما در صفحه وب تماس بگیرید.